Bizim Erdal'dan bir yaş küçükmüş
Aleksandros can verdiğinde polis kurşunuyla
Kaptan şapkasıyla dökük boyalı sandalların fonunda
İki kıyıda da yenen tek balıkken çupra.
Ayağa kalktı koca deniz
Cüssesine bakmadan
Şıpırdatmadan sularını
Topladı şöyle bir eteğini
Haydi! dedi sağındaki ve solundaki çocuklarına
Bazıları duyduğunda feryadı
Bitik bir otelin nemli odasında emmekteyken
Üçüncü sınıf bir orospunun terli memesini
Aleksandros volta aldı
Zeytinlikler bile ikna edemedi onu
Sarsılıp düştü sadece yelkovan
Yine uğurlandı molotoflarca yürekle
Siyah şemsiye denizleriyle gider gidenler
Böyle cenabet havalarda
Şimdi sadece şemsiyeler de değil
Ruhumuz da kapkara*
Can Lafcı
*Bu şiir Ekin Sanat Dergisi'nin Ocak 2009 sayısında ve Atina'da Marksist İşçi Dergisi'nde yayınlanmıştır. Blogumu şairinin izniyle şereflendirmiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder