7 Aralık 2008 Pazar

ULAK


bir çağan ırmak filmi, bir çağan ırmak masalı... çağan ırmak'ın filmlerinde görmeye alışık olduğumuz bütün oyuncular yine birlikte.


tüm masallarda olduğu gibi iyiler son derece "iyi", kötüler son nefesine kadar "kötü".

"masallarda yin yang aranmaz, bu masalda da aranmamalı, hikayeyi herkes kendi meşrebince yorumlamalı" demiş sanki çağan ırmak. o yüzden iyinin ve kötünün farklı renkleri içinde barındırmasına izin vermemiş ve masaldan çıkartılacak dersleri dinleyici-izleyicinin kendisine bırakmış


alışık olmadığımız türde bir film, kötü oyuncuların elinde ilkokul müsamerine dönüşmesi işten bile değil ki havarilerin hep bir ağızdan konuştukları bölümler fena halde leman. ama gel gör ki dengbejin anlattığı masal, masal olamayacak kadar gerçek. o yüzden insanı saran bir yanı var.

Hiç yorum yok: