14 Nisan 2011 Perşembe

KARANFİLLER ÖLÜRKEN


Blogda daha önce okuduğum kitaplardan bazıları için iyi kötü birşeyler yazdım, kendimce değerlendirmelerde bulundum. Beğendiklerim oldu, beğenmediklerim oldu. Hiçbirinin yazarını şahsen tanımıyordum. Bu kez durum farklı: Karanfiller Ölürken, daha önce çeşitli dergilerde yazıları yayınlanan sevgili dostum Can Lafcı'nın ilk kitabı.

Kitabın yazarını şahsen tanımak kuşkusuz çok farklı duygular yaratan bir farkındalık hali. Yazar, kitapta elbette birebir kendi hayatını yansıtmıyor ama insan bu kadar yakından tanıdığı bir yazarın kaleme aldığı hikayeyi okuyunca bir yerde onun günlüklerini okuyor gibi hissediyor kendini. Ya da kitaptaki karakterlerin hayattaki karşılıklıklarını bilmek sanki hep beraber oturmuş hepimiz için bir hikaye tasarlamışız gibi düşündürüyor. Bunun eğlenceli bir deneyim olduğunu söylemek isterim. Neyse, bunlar benim öznel deneyimlerim netice itibariyle. Ancak şurası kesin, elimizde genç bir yazarın, kısa ama dolu dolu yaşadığı hayatından ve hayalgücünden harmanladığı eğlenceli ve sorular soran bir kitap var. Yeni bir yazar keşfetmek isteyenler için ideal bileşim. Okuyun, okutun

3 yorum:

Adsız dedi ki...

vaay. çok teşekkürler. yazarı tanımak gibi, kendi yazdıklarım hakkında böylesi güzel cümleler okumak da bambaşka bir heyecan. çok teşekkürler dostum. onur duydum.

can lafcı

Adsız dedi ki...

Ne mutluki yazarı ben de tanıyorum ve o güzel eseri ben de okudum. Tüm düşüncelerine katılıyorum. Can dostum, Can yazarlık hayatın uzun olsun. Eserlerin milyonlara erişsin.

Cengiz.

ümit kadir bakır dedi ki...

canla aynı lisede okuduk kısa ama samimi bir arkadaşlığımız oldu..kendisi bilmez çeşitli sitelerdeki makale, köşe yazısı ve yorumlarını begenerek -hatta bazen imrenerek-takip ettim.. kitabından dün haberim oldu gerçekten gurur duydum dostumla, en kısa zamanda alıp okuyacağım kitabını..ve son olarak can lafçı benim gözüm de bir söyleyeceği sözü olan halk çocuğu mazimde kıymetli bir yeri olan bir dosttur.