120

çocuk kahramanların hikayesini naif, belki biraz çocukça anlatan bir film. ortada son derece acı, insanın içini yakan bir gerçek hikaye var. belki biraz dedelerinden dinledikleri kahramanlık hikayelerinin etkisiyle, belki biraz oyun hevesiyle, belki gerçek bir vatanseverlikle, hangi dürtüyle olursa olsun karda kışta cepheye mermi taşımak gibi zorlu bir çabanın içine giren 120 çocuğun hikayesi neresinden bakarsanız bakın insanın içini acıtıyor.

peki film onların bu son derece zorlu uğraşını seyirciye ne kadar aktarabiliyor? işte işin çocukça yanı, bu sorunun cevabında. çocukların yolda geçirdikleri zaman, geceleri dağ başında yaşamlarını nasıl idame ettirdikleri, tutuldukları fırtınada nasıl yola devam ettikleri tamamen seyircinin hayal gücüne bırakılmış. filmin en vurucu sahnelerinin olması gereken yerde kocaman bir boşluk. böyle olunca film müziğine de ihtiyaç yok elbette.

her şeye rağmen kurtuluş savaşı'ndan hemen önce yaşanan ve (pek de bilinmeyen) gelgitlerle dolu o döneme dair unutulmuş bir hikayeyi gün ışığına çıkardığı için izlenmesi gereken bir film